😔 მაღაზიის გამყიდველმა შენიშნა პატარა გოგონა კატასთან ერთად წვიმაში, და რაც მან გაიგო მასთან საუბრისას, მას გააოგნა.
იმ საღამოს წვიმდა და ცივოდა. ცა იყო მოღრუბლული და ცივი წვიმა ცვიოდა ქალაქზე. მარია, მოხუცი გამყიდველი, თავის ჩვეულ საქმეს ასრულებდა, როდესაც შეამჩნია პატარა გოგონა. ის მარტო იყო, სახეზე გაჟღენთილი.
მთლიანად მოყვითალო კატა ეჭირა ხელში. გოგონა დაახლოებით 6-7 წლის იყო. მისი კაბა თავის სხეულზე იყო მიმაგრებული და თმები ნაზად გადმოეყარა სახეზე. მარიამ შეამჩნია, რომ გოგონა შოკში იყო და გადაწყვიტა, რომ მიახლოებოდა და გაერკვია, რატომ იყო ასეთ მდგომარეობაში.
პირველად, მან მიესალმა გოგონას და შესთავაზა, რომ წაეყვანა თავშესაფარში, რათა წვიმისგან დაიცვა. გოგონა ცოტა გაფანტული იყო და თითქმის არ საუბრობდა. ამიტომ მარიამი დაიწყო საუბარი კატაზე, და ნელ-ნელა, მათ შორის გულწრფელი საუბარი განვითარდა.
როდესაც გოგონა უფრო კომფორტულად იგრძნობდა თავს, მარიამ სვამს კითხვებს მასზე და მის ოჯახზე. მას ჰკითხა, რატომ იყო მარტო და სად იყო მისი დედა. როდესაც ამ კითხვას ისმენდა, გოგონას თვალები სევდიანი გახდა, და ის დაბალ ხმაზე პასუხობდა, პასუხი რომელმაც მარია გააოგნა…
ამ ისტორიის გაგრძელება პირველი კომენტარის სტატიაში იხილეთ 👇👇👇.
პატარა გოგონას დედა ერთი წლის წინ გარდაიცვალა, და მისი მამა, რომელიც ალკოჰოლში ჩაფლული იყო, ძალადობრივ გახდა.
წინა ღამით უცნობმა შეაღწია მათ ბინაში, და შეშინებული გოგონა გაიქცა.
მარიასთან მჯდომმა, მან აღიარა, რომ ეშინოდა სახლში დაბრუნება, იმ ადგილას, “სადაც ბნელია და სადაც არავინ მელოდება.”
მარიას გულმა აგრძნობინა თანაგრძნობა.
პოლიციასთან დაკავშირების შემდეგ მან გაიგო, რომ ბავშვი დაკარგულად იყო გამოცხადებული.
თავისუფლებამ დაადგინა, რომ მას ბიოგრაფია მიიღოს ბავშვთა სახლიდან, მაგრამ მარია ვერ შეეძლო მის გაყვანის თავისებურად.
ის დარწმუნებული იყო, რომ მათი შეხვედრა არ იყო შემთხვევითი, და სწორედ ამიტომ დაიწყო დედობის მოთხოვნის პროცესის დასაწყობი, იმედოვნებს, რომ ბავშვს შესთავაზებს მშვიდ და ბედნიერ ცხოვრებას.
