ეს პატარა ტაბურეტი ჩვენს ავტოფარეხში წლებია ეყარა — იმდენი ხანი, რომ ვერც კი მახსენდება, როგორ აღმოჩნდა იქ 🛠️.
მე გადავწყვიტე, მისთვის ახალი სიცოცხლე მიმენიჭებინა და დამემატებინა პირადი და უნიკალური დეტალი ✨.
საბოლოო შედეგმა მთელი ჩემი ოჯახი ძალიან აღაფრთოვანა 👏. შეგიძლიათ ის ნახოთ პირველ კომენტარში მოცემულ სტატიაში 👇👇👇.
სკამის დასაჯდომი ნაწილი სრულიად გამოუსადეგარი იყო — მხოლოდ რგოლი ჩანდა გადასარჩენი.
მე იგი თეთრი წებოთი შევკარი და რამდენიმე ხრახნი დავამატე, რომ უფრო მტკიცე გამეხადა.
დასაჯდომი ნაწილის რგოლი ბრუნვითი საფხეკი დისკით ჩამოვხმე, რადგან კიდეები კარგად არ ეწყობოდა ერთმანეთს.
შემდეგ ახალი დასაჯდომი ნაწილი გავამზადე ფრეზერით.
დასაჯდომი რგოლს იგი ლურსმნებისა და წებოს დახმარებით მივამაგრე.
ცენტრალური ხვრელი ხის ღეროთი ჩავახშე, რომელიც შემდეგ ზედაპირზე გავასწორე.
თავდაპირველად სკამი ფუნჯით შევღებე, მაგრამ შედეგი არადამაკმაყოფილებელი აღმოჩნდა, ამიტომ ბოლოს საღებავის შესასხურებელი პისტოლეტი გამოვიყენე.
დასაჯდომი ნაწილი მოვაფარე ღრუბელით და ყავის ტომრის ქსოვილით.
ქსოვილი სკამზე სტეპლერის საშუალებით მივამაგრე, დარწმუნებული რომ კარგად დაჭიმული ყოფილიყო, შემდეგ კი ყველაფერი ავსკანდე ავეჯის ლურსმნებით.
ფიქსაციების დასაფარად სკამის ფეხებს გარშემო თოკი შემოვახვიე.
რესტავრაცია საკმაოდ დიდ დროს მოითხოვდა, მაგრამ შედეგი ნამდვილად ღირდა.
რაც ყველაზე მეტად მომეწონა, იყო დავიწყებული საგნისთვის მეორე სიცოცხლის მინიჭება და მასში პირადი და კრეატიული ელემენტის შეტანა.
რესტავრაციის პროცესმა არა მხოლოდ ხანგრძლივი დრო და ძალისხმევა მოითხოვა, არამედ დიდი კმაყოფილებაც მომცა, რადგან დავინახე, თუ როგორ შეიძლება მარტივი და მოძველებული საგანი ახალ სიცოცხლეს შეძენდეს, როდესაც მას გულით და სითამამით ვმუშაობთ.
